Op vrijdag 23 februari 2024 organiseerden wij een presentatie over ‘Wasverzorging voor derden als overlevings-en leefstrategie 1900-1965’. Deze presentatie werd verzorgd door historica en publieksherinneraar Mildred Caprino.
Caprino begon haar presentatie met een ode aan de Surinaamse wasvrouwen door haar gedicht ‘Gi den’ voor te dragen. Volgens Caprino begon de wasverzorging al tijdens de slavernijperiode. De slaafgemaakte vrouwen moesten een heleboel kledingstukken zoals ochtend kleding en middag kleding van de eigenaar wassen. Het werkproces bestond uit: wasgoed ophalen, wassen, strijken, vouwen en leveren. Na de afschaffing van de slavernij werd dit werk voortgezet. Wasverzorging was tussen de 1900 en 1965 een grote business voor de wasvrouwen. Wanneer hun mannen naar de goudvelden vertrokken, dan waren zij alleen de kostwinner. De wasvrouwen hadden gevoel voor het werk en deden het zo nauwkeurig mogelijk. Ze wasten niet alleen kleren, maar ook stoepen in de binnenstad van Paramaribo. Verder had de hoofdwasvrouw hulp wasvrouwen, die de voorwas deden. Caprino vertelde dat de vrouwen tijdens het wassen ook boodschappen doorgaven aan elkaar. Dat gebeurde met een lied. Tijdens het presenteren zong Caprino ook enkele van die liederen met muzikale begeleiding. Dit bracht het publiek in een leuke sfeer. Volgens een van de bezoekers behoort het verhaal van de wasvrouwen ook tot immaterieel erfgoed. Het is dus belangrijk dat de informatie goed vastgelegd en beschreven wordt, zodat het kan worden opgenomen in de UNESCO lijst.
